uroje|nie

uroje|nie
sv uroić n zw. pl 1. (wymysł) delusion, hallucination
- to są tylko twoje urojenia it’s only your imagination
- żyła jakimiś urojeniami she lived in a world of delusion
2. Psych. delusion
- mieć urojenia to suffer from delusions
- ciepi na chorobliwe urojenia he suffers from paranoid delusions
chory z urojenia iron. hypochondriac

The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • uroić — dk VIa, uroję, uroićisz, urój, uroićił, urojony «wyobrazić, przedstawić sobie coś, co nie istnieje, jako istniejące, rzeczywiste; stworzyć fikcję myślową; zmyślić, ubrdać» Uroił sobie chorobę. Dziecko uroiło sobie, że jest nie kochane. Opowiadać… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”